Autyzm to zagadnienie, które wciąż otacza wiele mitów i nieporozumień. Wielu ludziom brakuje rzetelnej wiedzy na temat tego zaburzenia. Między tym, co słyszymy, a tym, co wiemy, istnieje ogromna przepaść. Razem rozwiejmy chmury dezinformacji, odsłaniając to, co naprawdę warto wiedzieć.
Z tego artykułu dowiesz się:
Mit: Osoby z autyzmem nie są empatyczne ani zdolne do nawiązywania relacji z innymi.
Autyzm często jest błędnie kojarzony z brakiem empatii i zdolnością do budowania relacji. Prawda jest znacznie bardziej złożona. Choć niektóre osoby z autyzmem mogą mieć trudności w rozumieniu i wyrażaniu swoich własnych emocji oraz interpretowaniu emocji innych, wiele z nich posiada głęboką empatię i pragnienie nawiązywania kontaktów z innymi ludźmi.
Warto zauważyć, że osoby z autyzmem często wyrażają swoją empatię w inny sposób niż osoby neurotypowe. Mogą to być gesty, wyrazy facialne, czy reakcje emocjonalne, które są subtelne lub nietypowe dla społecznego standardu. Wielu ludzi z autyzmem pragnie nawiązywać relacje z innymi, choć mogą mieć trudności w zrozumieniu społecznych oczekiwań i konwencji.
Mit: Autyzm można wyleczyć.
Autyzm nie jest chorobą, więc nie można go wyleczyć. Jest to stały, nieodwracalny stan, który wpływa na sposób, w jaki jednostka postrzega i oddziałuje na świat. Autyzm jest traktowany jako spektrum, co oznacza, że manifestuje się na różne sposoby u różnych osób. Nie ma jednego „lekarstwa” czy „terapii”, która mogłaby całkowicie zlikwidować autyzm. Jest to stan, który pozostaje z osobą na całe życie.
Choć autyzm nie może być wyleczony, istnieją różne terapie i interwencje, które mogą pomóc osobom z autyzmem rozwijać umiejętności i dostosowywać się do codziennych wyzwań. Ponadto dzięki odpowiedniemu wsparciu i zrozumieniu ze strony rodziny, przyjaciół, nauczycieli i społeczności, osoby z autyzmem mogą osiągnąć swój pełny potencjał i prowadzić satysfakcjonujące życie.
Mit: Osoby z autyzmem mają niepełnosprawność intelektualną.
Autyzm nie jest równoznaczny z niepełnosprawnością intelektualną. Zaburzenie objawia się na różne sposoby u różnych osób. Istnieją osoby z autyzmem, które mogą mieć trudności w nauce i rozwoju, co prowadzi do zaklasyfikowania ich jako osób z niepełnosprawnością intelektualną. Jednakże, istnieją także liczne grupy osób z autyzmem, które osiągają znakomite wyniki w nauce, wykazując szczególne zdolności w określonych obszarach.
Warto zauważyć, że trudności w nauce mogą wynikać z innych czynników, takich jak komunikacyjne i społeczne wyzwania związane z autyzmem, a niekoniecznie związane są z poziomem inteligencji.
Mit: Osoby z autyzmem nie mogą prowadzić samodzielnych, niezależnych żyć.
Wiele osób z autyzmem może osiągnąć wysoki stopień niezależności i prowadzić satysfakcjonujące, samodzielne życie. Pomimo pewnych wyzwań związanych z komunikacją, społecznymi interakcjami czy elastycznością w podejmowaniu decyzji, osoby z autyzmem mogą rozwijać umiejętności niezbędne do samodzielnego funkcjonowania. Kluczowe jest tutaj odpowiednie wsparcie oraz dostosowane środowisko, które pomaga im w radzeniu sobie z trudnościami i rozwijaniu swoich potencjałów.
Współczesne programy wsparcia osób z autyzmem skupiają się na kształtowaniu umiejętności życiowych, takich jak zarządzanie finansami, organizacja czasu, umiejętności społeczne czy samodzielność w codziennych czynnościach. Dodatkowo, istnieją programy edukacyjne i zawodowe, które pomagają osobom z autyzmem znaleźć zatrudnienie i osiągnąć sukcesy w swojej karierze zawodowej.
Mit: Autyzm dotyka tylko chłopców.
Statystyki faktycznie wskazują, że autyzm występuje częściej u chłopców niż u dziewczynek, jednak dotyka osób każdej płci. Autyzm u dziewczynek często może być niediagnozowany lub diagnozowany później w porównaniu do chłopców. Dzieje się tak głównie z powodu różnic w objawach i sposobach prezentacji autyzmu, które u płci żeńskiej mogą być mniej widoczne lub odmiennie interpretowane przez otoczenie.
Dziewczynki z autyzmem często mogą wykazywać bardziej subtelną symptomatologię, mogą lepiej maskować swoje trudności społeczne i komunikacyjne, a także wykazywać zainteresowania zgodne z konwencjonalnymi zainteresowaniami dziewczęcymi. To wszystko może prowadzić do opóźnionej diagnozy lub niediagnozowania autyzmu u dziewczynek.
Udostępnij artykuł
Aleksandra Salamończyk
Zapisz się do newslettera
z aktualnościami.
Pozostałe artykuły
Funkcjonalne zamrożenie – Jak się z niego wyrwać?
Czy zdarzyło Ci się kiedyś czuć, że choć funkcjonujesz na...
Czytaj więcej
Ekoterapia – sposób na zatrzymanie się
Czasami mam wrażenie, że życie w dzisiejszych czasach przypomina nieustanny...
Czytaj więcej
Jak dorosły z dorosłym: Nawigacja w relacjach z rodzicami
Ostatnio coraz częściej zastanawiam się nad tym, jak ewoluują nasze...
Czytaj więcej
Czy psychoterapia może pomóc w walce z FOMO, czyli lękiem przed tym, że coś nas omija?
Wyobraź sobie piątkowy wieczór. Siedzisz w domu z kubkiem herbaty,...
Czytaj więcej
