Ułatwienia dostępu

Dlaczego dzieci wpadają w furię?

Furia u dzieci to zjawisko, które może być trudne do zrozumienia dla wielu rodziców. Dlaczego dziecko nagle traci panowanie nad emocjami i wpada w szał? Dla dorosłego obserwatora wybuchy gniewu u dziecka mogą wydawać się nieproporcjonalne w stosunku do wywołującej je sytuacji. Jednakże, dla małego umysłu, który dopiero uczy się rozpoznawać i kontrolować swoje emocje, nawet najmniejsze frustracje mogą stać się nie do zniesienia.

Z tego artykułu dowiesz się:

Co wywołuje furię u dzieci?

Furia u dzieci może mieć różne źródła, jednak najczęściej wynika ona z głęboko zakorzenionych potrzeb i braku umiejętności radzenia sobie z własnymi emocjami. Jest to szczególnie widoczne u małych dzieci, które dopiero uczą się komunikować i wyrażać swoje potrzeby oraz uczucia w sposób werbalny. W miarę jak dziecko rozwija się i zdobywa nowe umiejętności komunikacyjne oraz emocjonalne, może stawać się bardziej zdolne do kontrolowania swoich reakcji. 

1. Frustracja: Jednym z głównych powodów furii u dzieci jest frustracja. Dziecko może czuć się sfrustrowane, gdy napotyka na trudności, których nie jest w stanie pokonać. To może być na przykład niezdolność do wykonania jakiejś czynności, brak zrozumienia ze strony dorosłych, czy też ograniczenia narzucone przez otoczenie.

2. Niezdolność do wyrażenia siebie: Dla małych dzieci, które jeszcze nie opanowały umiejętności werbalnego wyrażania emocji, furia może być jedynym sposobem na przekazanie swoich potrzeb i uczuć. Brak możliwości porozumienia się może prowadzić do frustracji i wzrostu napięcia emocjonalnego, co w konsekwencji może doprowadzić do wybuchu gniewu.

3. Brak umiejętności regulacji emocji: Dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym często jeszcze nie opanowały umiejętności skutecznej regulacji emocji. Z tego powodu mogą mieć trudności w kontrolowaniu swoich reakcji na sytuacje stresujące lub nieprzyjemne. Furia może być dla nich naturalną reakcją na takie sytuacje, gdyż nie posiadają jeszcze alternatywnych strategii radzenia sobie z emocjami.

Jakie sytuacje najczęściej wyzwalają negatywne emocje?

Typowe sytuacje wyzwalające furii u dzieci są często związane z ich codziennymi doświadczeniami oraz potrzebami. Zmęczenie czy głód stanowi jedno z kluczowych źródeł tego emocjonalnego wybuchu. Brak odpowiedniego odpoczynku czy pełnego brzuszka sprawia, że dzieci stają się bardziej podatne na stres i frustrację. 

Podobnie silnym czynnikiem wyzwalającym negatywne emocje może być brak umiejętności wykonania jakiejś czynności przez dziecko. Dzieci często doświadczają tego, kiedy napotykają na przeszkody w realizacji swoich celów lub kiedy czują się niekompetentne w wykonaniu danej czynności. Inną przyczyną staje się coraz częściej poziom natężenia bodźców w otoczeniu. W dzisiejszym zglobalizowanym i szybkim tempie życia, dzieci są narażone na ogromną ilość bodźców sensorycznych, które mogą je przytłoczyć i sprawić, że staną się nadmiernie pobudzone emocjonalnie.

Jak reagować na wybuchy dziecka?

Reagowanie w momencie, gdy dziecko doświadcza furii, jest kluczowe dla jego rozwoju emocjonalnego i umiejętności radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Gdy dziecko wykazuje oznaki gniewu, ważne jest, abyś zachował/a spokój – nawet w sytuacji, gdy płacze, krzyczy lub zachowuje się agresywnie, Twoje zachowanie jest ważnym punktem odniesienia dla dziecka. Pokazując spokój, dajesz mu sygnał, że jesteś tam, aby mu pomóc.

Podczas gdy dziecko przeżywa furie, staraj się być empatycznym i zrozumieć, co właśnie czuje. Wyraź swoje zrozumienie jego emocji, na przykład mówiąc: „Widzę, że jesteś bardzo zdenerwowane/a. Chcesz mi opowiedzieć, co Cię tak bardzo zmartwiło?”. Ważne jest także wyznaczenie granic. Dziecko musi zrozumieć, że pewne zachowania, takie jak agresja czy niszczenie przedmiotów, nie są akceptowalne. Konsekwentne, ale spokojne wyznaczanie granic pomoże mu zrozumieć, jakie zachowania są odpowiednie.

Podczas gdy dziecko doświadcza furii, oferuj mu wsparcie emocjonalne. Jeśli wyraża chęć, pomóż mu w wyrażaniu emocji. Możesz zaproponować, że razem przeżyjecie trudną sytuację, albo poprosić, aby opisało swoje uczucia słowami. To pomoże mu lepiej zrozumieć i radzić sobie z własnymi emocjami. Unikaj karania dziecka w chwili jego furii, ponieważ może to tylko zwiększyć jego frustrację i uczucie bezsilności. Zamiast tego, poczekaj, aż emocje uspokoją się, a potem porozmawiajcie o zaistniałej sytuacji.

Czy ignorowanie zachowania dziecka to dobry sposób na to, aby przestało?

Ignorowanie furii może być skuteczną strategią w przypadku dzieci, które używają jej jako sposobu na przyciągnięcie uwagi. Gdy dziecko zauważa, że jego wybuchy gniewu nie przynoszą oczekiwanego rezultatu w postaci uwagi czy reakcji rodzica, może stopniowo rezygnować z tego sposobu zachowania.

Należy jednak pamiętać, że każde dziecko i każda sytuacja są inne, dlatego istotne jest dostosowanie strategii do indywidualnych potrzeb i okoliczności. Ignorowanie furii może nie być skuteczne, jeśli dziecko doświadcza głębokich emocji, takich jak strach czy złość, które wymagają wsparcia i zrozumienia. W takich przypadkach, próba ignorowania może tylko zwiększyć frustrację dziecka i nasilić jego reakcje. Kluczem do sukcesu jest zrozumienie potrzeb i sygnałów, które dziecko wysyła poprzez swoje zachowanie. 

Udostępnij artykuł​
Picture of Aleksandra Salamończyk
Aleksandra Salamończyk
Nadchodzące wydarzenie

Add a strong one liner supporting the heading above and giving users a reason to click on the button below.

Zapisz się do newslettera
Aby otrzymywać cotygodniowe wiadomości
z aktualnościami.

Napisz do nas lub zadzwoń

 

 

 

w godz. 9:00 – 18:00 / pn – pt

Pozostałe artykuły