Dziecięca ciekawość: Dzieci zadając pytania dotyczące odmienności osób z niepełnosprawnościami nie mają złych intencji, po prostu chcą wiedzieć, reagują spontanicznie i bez zahamowań w wielu kwestiach nie tylko tych dotyczących zdrowia.

Nie strofuj: Jeśli dziecko zadaje trudne pytanie na temat niepełnosprawności, nawet w obecności osoby z niepełnosprawnością, większość nie ma nic przeciwko naturalnej ciekawości dzieci i otwarcie odpowiada na pytania.

Nie przenoś swoich obaw: Jeśli unikasz kontaktów z osobami z niepełnosprawnościami, warto zastanowić się dlaczego? Lęk przed nieznanym jest naturalną reakcją, ale można go przełamać otwierając się na relację z osobami z niepełnosprawnościami.

Nie bój się powiedzieć ,,nie wiem”: Jeśli czujesz się zaskoczony/a pytaniem i potrzebujesz samemu zasięgnąć wiedzy bądź porady, powiedz, że ,,nie wiesz”, ale chętnie się dowiesz i powrócisz do tematu.

Nie traktuj niepełnosprawności jako ,,owianego tajemnicą zjawiska”: Czasem, aby wytłumaczyć dziecku aspekty dotyczące niepełnosprawności, wystarczy posłużyć się historią kogoś bliskiego, aby zagadnienie wydało się dziecku bliższe i pomogło zrozumieć, że niepełnosprawność często jest nieodzownym aspektem naszego życia.

Rozejrzyj się wokoło: Skorzystaj z rozwiązań dostępności publicznej, aby wyjaśnić dziecku różnorodne aspekty niepełnosprawności i pomocy technicznej.

Większość niepełnosprawności nie jest widoczna: Ponad 80% niepełnosprawności nie jest widoczna gołym okiem, dlatego warto rozwijać w dziecku poczucie empatii dla otaczających nas osób.

Książki i zabawki: Publikacje, książki i zabawki mogą być pomocne w edukowaniu dziecka na temat niepełnosprawności od najmłodszych lat.